|
|
Geplaatst op:26-06-2019 Bijgewerkt op:26-06-2019 08:36 Code OranjeBron: Truus de Jong Woensdag 19 juni, Code Oranje, de nachtmerrie van iedere organisator van activiteiten of evenementen in de buitenlucht. Een ochtend van dubben en vele malen Buienradar kijken gingen vooraf aan het besluit om onze middag toch door te laten gaan. Met het risico van een nat pak, maar ja, die niet waagt……
Eens per jaar worden we als scootmobielclub samen met de rolstoelgroep van de Zonnebloem uitgenodigd bij het Wellantcollege. Dan krijgen 2 leerlingen van het WC als leeropdracht een supermiddag te verzorgen voor de ouderen van Montfoort. En super werd het!!
Om een regenbui te ontlopen hebben we een kleiner rondje gereden met onze scootmobielclub. Een half uurtje later dan gebruikelijk reden we via de IJsselkade en langs de IJssel naar de Waardsedijk waar we dit keer de kortste weg namen via het IJsselveld naar het Wellantcollege aan de Doeldijk waar inmiddels ook de mensen in hun rolstoel met hun begeleiders waren aangekomen. Daar kregen we eerst een rondleiding door de praktijklokalen. Techniek, koken, bloemschikken en houtbewerking, ja we kregen een helder beeld van wat de jeugd hier in Montfoort allemaal kan leren. Maar dat was nog niet alles. Na dit gedeelte stonden er in de aula lange tafels waar onze leden werden uitgenodigd voor koffie en thee. Het was de bedoeling dat Nina en Dewi onze middag zouden organiseren maar vette pech was het voor Dewi die uitgerekend die middag ziek was. Maar Nina kreeg van haar klasgenoten volop ondersteuning. De hele ochtend waren er leerlingen bezig geweest om zelf appelflappen te bakken. En dat waren er niet weinig want onze groepen telden zo’n dikke 50 personen! Iedereen smulde van de zalige flappen die super goed gelukt waren! Tijdens de koffie vertelde Nina nog het een en ander over haar school en over het vervolgprogramma. Want na dit lekkers werden we in 2 groepen verdeeld en kregen we een rondleiding langs de dieren. Hoewel er aaibare dieren waren, waren er toch ook dieren die dat duidelijk nièt waren. De leguaan en de tamme rat konden niet op een knuffel rekenen. Voor velen was dat nèt een brug te ver. We vervolgden onze route naar buiten waar we de groentetuin, de bloementuin en de dieren die buiten liepen konden bekijken. Daarbij hebben we ongelooflijk veel geluk gehad met het weer, er waren dreigende luchten en er viel heus wel een druppel maar we kwamen allemaal droog thuis. We weten allemaal hoe verschrikkelijk nat de uren daarna werden.
Namens alle rolstoelers van de Zonnebloem en hun begeleiders, de leden van de Scootmobielclub en hun begeleiders, heel hartelijk dank voor deze leuke en gezellige middag. Zonder jullie had dit voor veel van onze leden een beetje donkere dag kunnen worden.
|
|
|
|