Spanning en sensatie bij polsstokverspringen in Zegveld
Bron: Polsstokbond Holland
De verwachtingen waren zaterdagavond 3 juni jl. hooggespannen toen het Zegvelds kampioenschap op het punt stond te beginnen. Springen in Zegveld, op het Zegvelds kampioenschap, dat is de sleutel tot spanning en sensatie. Kan Kimberly Engelhard (Gouda) weer, net als woensdagavond, schitteren met een 16 meter sprong? Kan Paul van Meijeren (Zegveld) voor het 3e jaar op rij kampioen van Zegveld worden? En wie gaat ervandoor met de titel in de jongens- en seniorencategorie, bij afwezigheid van klasbakken Reinier Overbeek (Benschop) en Jaco de Groot (Woerden)?
Het was zo een avond dat er topsprongen verwacht konden worden. Weinig wind, heerlijke temperatuur, enthousiaste commentator (Wim Roskam) en veel publiek. Dit moet toch vele springers hebben gemotiveerd om vele meters te springen, want bij de senioren werden vele prachtige afstanden gesprongen. Maar liefst 7 seizoensrecords zorgden ervoor dat het publiek optimaal werd vermaakt. Maik Backx (Haastrecht) ging als 3e de finale in met een seizoensrecord van 19.23m. Rian Baas (Oudewater) plaatste zich als tweede, ook met een seizoen record (20.08m). Favoriet Erwin Timmerarends (Montfoort) ging als 1e de finale in met een afstand van 20.37. De finale beloofde vuurwerk, want Rian liet een opbouwende wedstrijd zien. De finale leverde een waar spektakel, waarin Rian er met de titel vandoor ging. En dat nota bene op zijn verjaardag! Wat een geweldig cadeau. Wat een geweldige sprong: met onnoemelijke krachtinspanningen klom hij razendsnel omhoog en vloog door de lucht naar een afstand van 20.37m. Dit was even ver als concurrent Erwin, maar de 2e afstand van Rian was beter: Rian 1e, Erwin 2e en Maik 3e.
Bij de dames liet Joriene Baas (Oudewater) nog maar eens zien dat het met haar talent en vorm nog wel goed zit. Ondanks de degradatie naar de dames A bemachtigde ze toch mooi een finaleplaats, met een seizoensrecord van 13.48m. Leonie de Regt (Linschoten) legde haar persoonlijke topprestatie weer een stukje hoger door een persoonlijk record van 12.52m te springen. De grote vraag was of Dymphie van Rooijen (Harmelen) weer kon schitteren met een recordsprong, zoals haar 17.50m vorig jaar op ditzelfde prestigieuze kampioenschap. Schitteren deed ze met haar 16.00m sprong. Echter had er meer in gezeten als ze recht over was gegaan. Een recordsprong werd het daardoor helaas niet. Wel een 1e plek voor Dymphie, waarmee haar titel werd geprolongeerd. 2e werd het jonge talent Demi Groothedde (Jaarsveld), die met een seizoensrecord naar 14.64m sprong. Gezien haar talent, inzet en techniek beloofd dit wat voor het komende seizoen. Op 3e plaats eindigde Wendy Helmes (IJsselstein), die naar haar lange wereldreis toch weer gemakkelijk naar de 14.04m sprong. Houdt haar in de gaten, want die topsprongen gaan weer komen dit jaar!
Bij de junioren lijkt er dit jaar maar 1 persoon de titels te kunnen pakken: Ricardo Faaij (Haastrecht). Het vele trainen werpt bij hem zeker zijn vruchten af. Toch weet je het in Zegveld niet. Vorige jaren werd hij misschien ook wel als favoriet aangewezen, maar nooit eerder won Ricardo het kampioenschap van Zegveld. Dit gaf kracht en vertrouwen aan anderen mannen in vorm die luisteren naar de namen Lucas van Eijk (Haastrecht) en Bas van Leeuwen (Woerden). Zouden zij dan dit jaar de verrassing van de wedstrijd worden? Ricardo sprong in de voorronde al over de 18 meter, waardoor Lucas en Bas, eveneens geplaatst voor de finale, een persoonlijk record moesten springen om hem nog in te halen. Echter liet Ricardo zijn ongenaakbare status nog maar eens zien en zijn eerste finalesprong bracht hem al naar 18.98m. Dit betekende een eerste plaats en zijn eerste kampioenschap van Zegveld. Het persoonlijke record van Bas was een prachtige individuele prestatie waarmee hij de 2e plaats zeker verdiend heeft. Lucas van Eijk werd 3e met een afstand van 16.69m.
Ook bij de jongens zou er aan het einde van de avond een nieuwe kampioen op de hoogste trede staan. Van te voren werd er uitvoerig gespeculeerd over titelkandidaten. 2 springers, Jelle Timmerman (Linschoten) en Corné de Regt (Linschoten) werden genoemd als serieuze kanshebbers voor de titel. Maar wie zou dan het podium completeren? Wordt dit Kenzo Hielema (Kockengen) of toch Stijn Overbeek (Lopik)? Uiteindelijk sprong Kenzo, met 2e weergaloze persoonlijke records, zichzelf in de boeken door 3e te worden. Zijn afstand was 14.62m. De 1e en 2e plaats werden verdeeld tussen eerder genoemde Corné en Jelle. Daar waar Corné zich met een 1e plek plaatste voor de finale, lag alles nog dicht bij elkaar en werd de strijd beslist in de finale. Daar liet Jelle Timmerman zien niet voor niets 2e te staan in het De Samenwerking-klassement. Hij excelleerde naar een afstand van 16.29m en werd kampioen. Corné de Regt mag terugkijken op een mooie 2e plaats met een afstand 15.78m.
Wat was het weer een waar spektakel. Wat was het weer optimaal genieten. Wat was het weer nagels bijten van de spanning. Wat was het weer centimeterwerk. Wat waren de winnaars goed. Wat zou het mooi zijn u komende wedstrijden (weer) te zien. Komende week springen de atleten op de accommodatie in Linschoten.
