Geplaatst op:20-09-2017
Bijgewerkt op:20-09-2017 12:25

Bert Jansen bezoekt schooltje in Libanon.

Bert Jansen oud-burgemeester van de gemeente Montfoort en oud-voorzitter van de inmiddels opgeheven Stichting Actie Schooltent heeft samen met een voormalig rode kruismedewerker Gerard Jonkman, die destijds de opbrengst van de Actie Schooltent naar het schooltje in Libanon heeft gebracht, het schooltje van de actie schooltent bezocht in Beirut.

Het schooltje Qassam ligt midden in het vluchtelingenkamp Bourj el Barajnek waar zo’n 40.000 mensen wonen, waarvan een flink deel Syrische vluchtelingen. In tegenstelling tot het algemene beeld bestaat het kamp niet uit tenten maar uit een soort gammele flatwoningen.  

Ongeveer 250 kinderen bezoeken dagelijks het schooltje waarvan ongeveer 50% Palestijnse en 50% Syrische kinderen. Het schooltje was na een herfststorm van een paar jaar geleden gedeeltelijk vernield waardoor een deel van de kinderen niet meer naar school konden. Met behulp van Unicef, de Nederlandse ambassade en Unraw is het schooltje weer opgeknapt.  De kinderen kunnen na de vakantie weer optimaal gebruik maken van het schooltje.  Leuk dat je aan de kleur van de muren kan zien wie wat opgeknapt heeft. Echter ook een deel van het zeer verouderde meubilair en leermateriaal is verloren gegaan.

Met het geld dat bij de Montfoortse bevolking voor de Aktie Schooltent is opgehaald zijn nieuwe meubels en leermaterialen gekocht. Er kunnen nu trouwens ook wat meer kinderen naar school, met het geld kon men ook niet gebruikte ruimten als klaslokaal inrichten. Het enthousiasme van de directrice en haar docenten en ass. docenten die in hun eigen tijd aan het poetsen en boenen waren, meubeltjes en boeken uitpakten en een stukadoor die de laatste hand legde aan een muur om alles op tijd klaar te krijgen, maakte diepe indruk op mij. De mensen waren bij wijze van spreken nog blijer met onze komst en aandacht dan met de middelen. Ik heb met eigen ogen gezien dat het geld dat de Montfoortse bevolking heeft gedoneerd meer dan goed besteed is, het is allemaal zeer de moeite waard geweest, vindt Bert Jansen. Ik zou het zo weer doen en eigenlijk verdient dit schooltje, dat kwalitatief meer dan goed onderwijs levert, een permanente adoptie.

De directrice, Fatjah Loubani en drijvende kracht achter het schooltje, dat zij, nadat haar man was doodgeschoten, heel gedreven heeft opgezet met als motivatie dat kinderen recht op onderwijs hebben om het land later verder te kunnen brengen.  Ze had overigens nog een droom (ze heeft er vele: een schooltuin, die is er ook gekomen en wordt bij de lessen betrokken, ook wilde zij graag iemand die de kinderen in een toneelstukvorm laat zien dat iedereen een toekomst heeft ook de mensen in het kamp, die er al generaties lang wonen, niks hebben en niks mogen, het publiek zijn daarom ook de ouders. Het geluk was met haar, er meldde zich een Deense studente die dramatiek studeerde.

Het schoolgeld bedraagt 200 USD, als men dat zelf niet kan opbrengen dan springt de familie of organisaties bij. De saamhorigheid is erg groot. Indrukwekkend was het toen ik in het kamp door een Palestijns gezin, dat in het kamp woont werd uitgenodigd voor de lunch. Al wandelend door het kamp ben ik geschrokken van de grote hoeveelheid elektriciteit draden en wateraanvoer slangen die open en bloot naast elkaar in de lucht hangen. Gemiddeld 300 mensen vinden jaarlijks de dood doordat ze door die open verbinding geëlektrocuteerd worden.

Jansen heeft, ook nog een bezoek gebracht aan een Syrisch vluchtelingenkamp wat veel indruk op hem heeft gemaakt. Deze mensen daar hebben helemaal niets en zijn afhankelijk van de landeigenaar iemand met een groot hart en op de juiste plaats. Soms krijgen de mensen, gezinnen met gemiddeld 3 kinderen, 5 voedselbonnen per week ter besteding in een lokaal supermarktje in een dorpje onder aan de berg.

Bert Jansen heeft nog van de gelegenheid gebruik gemaakt om historische plaatsen te bezoeken. Dit was voor mij een openbaring, Libanon is ook een land met een hele rijke historie wat terug gaat tot ver voor de tijd van de Feniciërs. Al met al ben ik blij de mogelijkheid gehad te hebben om de problematiek in Libanon met eigen ogen te aanschouwen en dan realiseer je je dat we tevreden moeten zijn met wat we hebben, drinkwater uit de kraan, knopje om en je hebt licht enz. het was de moeite waard.

Meer berichten in deze categorie:
Echtpaar Bode-Kolfschoten 60 jaar getrouwd (21-11-2024)
Klimaatbomen 2024 geplant (19-11-2024)
Sinterklaas is weer Montfoort. (16-11-2024)
Pierre La Floraison Tardive is onze nieuwe Stadsprins (13-11-2024)
Winnaars fotowedstrijd 2024 bekend (08-11-2024)
Foto expositie Guus van Gunst: Montfoort in een ander licht (03-11-2024)
Clinic Oldstars Tafeltennis met Bettine Vriesekoop (31-10-2024)
High tea in het Antoniushof Montfoort (29-10-2024)
Opgeknapt brugwachtershuisje weer terug op de oude plek (23-10-2024)
Optreden Sterk Spul Bakkerhuys (15-10-2024)
Vrijwilligersfeest van de Zonnebloem in de Proeftuin van Linschoten. (08-10-2024)
Nachtafsluiting N228 in Oudewater door werkzaamheden (04-10-2024)
Genieten bij Brasserie Broers (30-09-2024)
Eerste Pluscafe een succes (23-09-2024)
Uitstapje met de Touwtrein in Oudewater (27-08-2024)
Echtpaar Ramanand-Panchoe 50 jaar getrouwd (24-08-2024)
Echtpaar Oskam-Doesburg 50 jaar getrouwd (23-08-2024)
Vomweek Montfoort (20-08-2024)
Uitstapje van de Zonnebloem met de Zuiderzeecruise vanuit Urk. (20-08-2024)
65-jarig huwelijk Dirk en Gerda Verheul 23 juli 2024 (23-07-2024)
Uitstapje Zonnebloem naar de tuin in Cattenbroek (10-07-2024)
Tweede leven voor beschoeiingsplanken uit Hollandsche IJssel (09-07-2024)
Eindelijk is het centrum van Montfoort weer begaanbaar voor ouderen en gehandicapten. (03-07-2024)
Opening natuurspeeltuin stadspark Montfoort (01-07-2024)
Gluren bij de buren (01-07-2024)