Geplaatst op:04-09-2023
Bijgewerkt op:04-09-2023 10:05

Omstandigheden zonovergoten NK polsstokverspringen in IJlst ideaal om te pieken.

Pieken op 2 september, daar hebben de springers het al over voordat het seizoen is begonnen. Natuurlijk, er zijn meer belangrijke wedstrijden, maar dat Nederlandse Kampioenschappen, dat is toch wel de grootste prijs. En zo stonden er op 2 september 48 springers op de polsstokschansen, klaar om de wedstrijd van hun leven te springen. 21 springers uit Holland en 27 springers uit Friesland hadden zich geplaatst en maakten dus kans op de titel. Uiteraard waren de favorieten vooraf bekend, maar bij een NK weet je het natuurlijk nooit. Dan is er altijd wel iemand die boven zichzelf uitstijgt en het publiek een daverende verrassing bezorgd. En zo werd het dan ook op deze Nederlandse Kampioenschappen een teleurstelling of een grote vreugde voor de springers. Voor het publiek bleef het tot de allerlaatste sprong nagelbijten, omdat elke sprong een potentiële titelsprong kon zijn.

De toppers in de seniorencategorie maakten er een spannende wedstrijd van. Er moest ruim over de 19 meter gesprongen worden om in de finale te geraken. De top 3 van het Hollandse klassement deed wat zij moesten doen en bereikten de finale. Van de Friese springers wist enkel de klassementsleider de finale niet te bereiken, de andere toppers lukten dit wel. Al ging het niet vanzelf bij de springers. Klassementsleider van de Hollandse Bond, Erwin Timmerarends (Bodegraven) liet zijn fans flink in spanning door pas in de laatste voorrondesprong een afstand op de borden te brengen, wat hem wel in de finale bracht. Dit was een goede opmars voor zijn finale. In de allerlaatste sprong wist hij als enige de 21-meter grens te passeren met een prachtige afstand van 21,10m. Hij mag zich het komend seizoen Nederlands Kampioen noemen. Een verdiende titel, aangezien Erwin het gehele seizoen al in topvorm verkeerd en een mooie aanvulling op zijn eerdere titels bij de Jongens- en juniorencategorie. Fries Kampioen Rutger Piersma (Koudum) wist ook het podium te bereiken. Met een afstand van 20,65m belandde hij op de 3e plek, 1 cm achter de nummer 2 Freark Kramer (It Heidenskip).

Bij de dames was de voorronde ongekend spannend. De afstanden die werden gesprongen lagen dicht bij elkaar en tot de laatste voorronde sprong had iedere springster nog de mogelijkheid om de finale te bereiken. Dit lukte helaas niet bij de vrouw die haar afscheidswedstrijd sprong en vooraf als een van de favorieten werd bestempeld. Marrit v/d Wal (It Heidenskip) heeft in het verleden de grenzen van het polsstokverspringen bij de dames flink verlegd, maar kon met haar 14,92m niet verder reiken dan de 5e plek. Wel nam zij een groot applaus in ontvangst na haar allerlaatste wedstrijdsprong. De finale, en daarmee ook het podium, werd wel bereikt door kersvers Hollands Kampioen Joriene Baas (Oudewater). Met 15,05m pakte zij de 3e plek en sloot daarmee een geweldig seizoen af met een geweldige prestatie. De 2e plek was voor Friese topper Sigrid Bokma (Hindeloopen). Ook zij sprong 15,05m als beste afstand, waardoor er werd gekeken naar de op een na beste afstand. Deze was voor Sigrid verder, waardoor zij op het 2e plekje terechtkwam. Sensatie van de damescategorie was Fabiënne Overbeek (Benschop). Vooraf werd zij als outsider voor de titel ingeschat, maar zij presteerde boven verwachting goed. Na haar titel in 2017 wist ze ook nu direct in haar eerste sprong de beste afstand neer te zetten. Alle concurrenten beten zich stuk op haar 15,68m, en vol trots mocht zij de titel in ontvangst nemen.

De juniorencategorie werd vooraf misschien wel de spannendste categorie genoemd. En dat is terecht, aangezien de mannen die daar springen ontzettend aan elkaar gewaagd zijn. En dat het spannend werd is ook gebleken. Hidde van Dam (Montfoort), vorig jaar Nederlands Kampioen, kon zijn titel helaas niet behouden. Met een prima wedstrijd kwam hij tot 19,31m en dat leverde hem een 3e plaats op. Dat een ‘prima wedstrijd’ niet voldoende is voor de Nederlandse titel ondervond ook Wisse Broekstra (Tzummarum). De man in vorm wist dit seizoen al zijn persoonlijke record te verbreken tot bijna 21 meter, maar daar kwam hij nu niet bij in de buurt. Met 19,59m was een 2e plaats voor hem het hoogst haalbare. De Nederlands Kampioen bij de junioren was de springer die op het juiste moment van het jaar kon excelleren. Dat deed hij door boven zichzelf uit te stijgen en een persoonlijk record van 19,89m te springen. Michiel Zijlstra (Oosthem) werd daarmee de verrassende kampioen en liet zien dat we in de toekomst nog meer van hem gaan zien.

In de jongenscategorie is al het gehele seizoen iemand die boven de rest uitsteekt. Hij, Harmen Bogaard (Polsbroek), wist dat de druk bij hem lag. Deze druk wist hij professioneel op zich te nemen en in de laatste voorrondesprong wist hij zich voor de finale te plaatsen. In de finale stond er geen maat op hem. Met een nog niet eerder vertoonde verre sprong in Ijlst bij de jongenscategorie wist hij een afstand van 19,27m op de borden te brengen. Dit betekende niet alleen een persoonlijke record, maar ook een verbreking van het schansrecord. Zijn goede vriend en trainingsmaat Ferran Houdijk (Polsbroek) kon hier niet aan tippen maar wist wel de 2e plaats te veroveren met een afstand van 18,07m. Volgend jaar zullen zij de gebroederlijke concurrentiestrijd ongetwijfeld voortzetten in de juniorencategorie. Wie volgend jaar nog wel in de jongenscategorie te bewonderen is, is Sietse Lefferts (Buitenpost). Hij is op dit moment al de leider in het Friese Klassement, sprong dit jaar al een PR van ruim boven de 18 meter en zal dit volgend jaar ongetwijfeld willen bekronen met een titel. Voor nu was met 17,49m de 3e plek voor hem het eindstation.

Tot slot dan de meisjescategorie. Een categorie waarin de klassementsleidsters van beide bonden vooraf wel als favoriet waren opgeschreven. En terecht, want zij springen het gehele seizoen al erg goed. Echter, de Friese klassementsleidster wist de finale niet te bereiken. De wedstijd lag nog helemaal open en de 3 finalisten konden gaan strijden om de prijzen. Nog een belangrijke kanshebber voor de titel was Jeltske Terpstra (Tzum). Dit liet zij ook zien want na de voorronde stond zij bovenaan met een afstand van 14,67m. Helaas werd zij in de finale nog voorbij gesprongen en wist zichzelf niet te verbeteren. De 3e plek was voor haar het eindstation en zij zal hier met trots op terugkijken. De 2e plek was voor Lisanne de Jong (Buitenpost). Zij wist ook te pieken op het juiste moment en zette in haar laatste finalesprong een persoonlijk record neer: 14,74m. Een prachtige prestatie waarmee ze beloond werd met een 2e plaats. De titel ging naar Gemma van Oosterom (Woerdense Verlaat). Zij wist een opbouwende wedstrijd neer te zetten en in de finale wist zij een voor de concurrentie onoverbrugbare afstand op de borden te zetten: 15,18m. Een verdiende titel na het gehele seizoen al bijna alle bondswedstrijden te hebben gewonnen. Zo kan de meisjescategorie ook een beloftevolle categorie genoemd worden. Vele NK-deelnemers zullen de komende jaren namelijk nog te bewonderen zijn in deze categorie en nu al weten zij verre afstanden te springen.

Zo kwam er dan een einde aan die zonovergoten Nederlands Kampioenschappen polsstokverspringen. Een dag waarin de supporters vaak op de spreekwoordelijke banken konden staan. Een dag waarop er flink nagel gebeten werd, om vervolgens de springers weer te trakteren op een daverend applaus. Een dag waarop de organiserende vereniging een prachtig evenement wist neer te zetten waar vele enthousiaste supporters aanwezig konden zijn. Een dag die ook het einde van dit polsstokseizoen betekend. De springers zullen zich de komende winter weer gaan voorbereiden op het volgende seizoen. Voorbereiden, om te kunnen pieken op het juiste moment. Want pieken op het juiste moment, dat begint al bij een goede voorbereiding.