Geplaatst op:31-10-2011
Bijgewerkt op:31-10-2011 09:06

Mijn Uganda Avontuur

Vrijdag 14 oktober vertrok ik om 7.00 uur richting Schiphol. Mijn avontuur gaat nu echt beginnen. Ik ga samen met 5 tandartsen, 4 assistentes, een mondhygiëniste en een vrijwilligster voor Stichting Help UGanda (HUG) vooral kindertjes in Uganda tandheelkundige zorg bieden.

Op Schiphol tref ik al een groot deel van mijn reisbuddies. Eerder die week is ons namelijk al een lichting voorgegaan om poetsinstructies te geven op scholen in de sloppenwijk Polota, nabij Jinja.

De vlucht was prima. We hadden een tussenstop in Rwanda, maar konden alweer voor de geplande tijd opstijgen.

Daar zijn we dan, eindelijk voor het eerst op Afrikaanse bodem. In Entebbe om precies te zijn. De douane wilde wel nog even weten of we geen anesthesievloeistof bij ons hadden die over de datum was. We hadden zo'n 6 grote dozen met tandheelkundig materiaal bij ons en gokten 5 keer mis door de foute doos te openen. Best een hilarisch momentje achteraf.....

Vrijwel direct maken we kennis met het Ugandese tempo. Dat houdt in: ''Alles op z'n tijd'' Ook onze taxi chauffeur had dit motto...Na een uurtje wachten kwam hij en bracht ons een paar kilometer verderop naar het Airport Guesthouse. Daar hebben we geproost op twee functionele weken en heerlijk geslapen.

De volgende dag werden we blij verrast omdat de rest van de groep ons op kwam halen. Het tandheelkundig team was compleet. Op weg naar ons eerste project bezochten we de invalide-school SPI (Sure Prospect Institute). Wat een lieve kindjes. Het was voor mij meteen een typisch beeld van een Afrikaanse school met kleine lokaaltjes en tekeningen op de muur.

Vanaf die avond sliepen we in kleine huisjes op het terrein van het kindertehuis Noah's Ark in Mukono. In dit kindertehuis wonen bijvoorbeeld kinderen die te vondeling gelegd zijn, de meesten hebben wel zo'n zielige achtergrond.

Dit tehuis is opgezet door een Nederlands koppel.

Gehesen in onze mooie witte HUG polo's ( gedeeltelijk gesponsord door een collega tandarts) gingen we op zondag 16 oktober van start. Alle dozen werden uitgepakt en de materialen werden uitgestald. De kamers werden ingericht en opgestart. De eerste kinderen kwamen langs. Het was een rustige maar mooie eerste dag.

Zo hebben we drie dagen kinderen geholpen van Noah's Ark, SPI en KAYDA (een straatkinderenprojekt in Kampala). In de eerste kamer werden caviteiten gelegd. Met een soort van plantenspuit met pomp verzorgde we de koeling van de boor. De boor werkte op een accu. Afzuigsysteem was er niet dus we gebruikten een disposable nierbekken om de patienten te kunnen bevrijden van al het water uit de boor.

De kindertjes kregen een tandenborstel nadat wij een prachtig lied voor hen hadden gezongen. In dit lied leerden we op welke manier ze de tanden moeten poetsen.

De woensdag was een vrij te besteden dag. We lunchten in Jinja bij "Flavours". Wat een zeer toepasselijke naam bleek. De koffie smaakte er naar citroen, wat niet echt geslaagd was.

Drie personen van onze groep hadden een gesprek met Josephine Birundi van het Red Cross in Jinja. Misschien dat stichting HUG in de toekomst ook iets voor hen kan betekenen. De andere personen hadden de mogelijkheid om te shoppen en daarna met een bootje Lake Victoria op, op zoek naar de oorsprong van de Nijl. De Bujagali Falls bezochten we daarna. Erg mooi om te zien hoe dat water oneindig lang doorkolkt.

Ons volgende project was een feit. We sliepen in Kakira Guesthouse en werden de dag erna naar de sloppenwijk Polota gebracht. Daar hebben we gewerkt in een kerk. Dit waren mijn meest geslaagde dagen. De hulp die we daar hebben kunnen bieden was zo mooi. We hebben veel mensen kunnen helpen, daar hadden ze ons ook echt nodig. En wat zijn ze flink. De meeste mensen gingen gewoon liggen, deden hun mond open en wachtten geduldig tot we klaar waren. Er stonden soms drommen mensen voor de kerk. Maar in het geheel hebben ze naar mijn idee niet zo lang hoeven te wachten. Sommige mensen hadden uren gelopen om ons tandheelkundig team te zien. In de kerk was het erg benauwd, maar dit was allemaal helemaal niet erg.

Twee tandartsen deden de controles en als er een bijzonderheid was werd het betreffende element meteen verdoofd. Het behandelplan werd op een briefje geschreven en zo mocht de patiënt plaatsnemen in de kerkbanken. Bij het altaar werkten de 3 tandartsen en zodra hun patient klaar was werd de volgende geholpen. Dit verliep allemaal zeer gesmeerd. Hier hebben we drie dagen keihard gewerkt.

Zaterdagavond zat het tandheelkundig werk er helaas al op en reden we terug naar Noah's Ark. We zijn lekker uit gaan eten en met de hele groep nog in een openlucht disco geweest.

De dag erna werd de tandartspraktijk op Noah's Ark officieel geopend. Wilma den Breejen-Buhrs (voorzitter stichting Hug ) had een mooie speech voorbereid. De sleutel werd officieel overhandigd. Dit werd gevierd met een feestelijke bbq en traditionele muziek en dans van een aantal kindjes uit het kindertehuis.

Maandag zijn wij eerst poetsinstructie gaan geven bij de invalide-school SPI (Sure Prospect Institute), heel bijzonder om te zien hoe een meisje zonder armpjes toch poetst maar dan met haar voetje!

De dag sloten we af bij het straatkinderenprojekt KAYDA in de grootste sloppenwijk van de hoofdstad Kampala. Ook daar gaven we de kids een poetsinstructie en kregen een complete traditionele dansvoorstelling met zang ervoor terug.

De laatste dag hebben we in Kampala op een markt geshopt. De reis werd feestelijk afgesloten met een bbq in de tuin van het guesthouse. Vincent, de geadopteerde zoon van Wilma, heeft ons in deze weken goed begeleid en verraste ons na de bbq met een geweldig overzicht van ons avontuur  op DVD in Uganda.

Ik kijk terug op 2 fantastische weken en heb een prachtig land gezien. De hele sfeer is zo mooi. De drukte op de wegen, alles rijdt er kris kras door elkaar. De boda boda's ( brommer taxi's) en matatu's (taxibusjes) en hun getoeter. Fietsers met onmogelijk veel bagage. Dames die met hele trossen bananen op hun hoofd rondlopen. Teveel om op te noemen!

Het was een super ervaring met een geweldige groep mensen. Echt iets om nooit meer te vergeten!

Ik ben blij dat we goed werk hebben kunnen doen en een beetje van de enorme tandheelkundige nood die er in Uganda is te hebben kunnen verlichten.

Op de site www.stichtinghug.nl kunt u meer lezen over de projecten van deze stichting.

Meer berichten in deze categorie:
Gasten van de Zonnebloem op pad met de touwtrein (06-06-2025)
65-jarig huwelijk Leen en Riek Hoogenboom (20-05-2025)
Koninklijk bezoek Montfoort 13 mei 2025 (13-05-2025)
Impressie Bevrijdingsdagviering bij Boer Hans (05-05-2025)
Zonnebloem op stap (30-04-2025)
Zonnige lentemarkt in Montfoort (12-04-2025)
De gasten van de Zonnebloem trommelen erop los (26-03-2025)
Stadsmuseum De Knoperij ontvangt 10.000e bezoeker (23-03-2025)
Brugwachterhuisje Hollandse IJssel Montfoort terug (20-03-2025)
252 plaatjes vertellen meer dan 252.000 woorden (19-02-2025)
60-jarig huwelijk Nettie en Joop Kuijer (19-02-2025)
Waterberging Willeskop (18-02-2025)
De Zonnebloem te gast bij de Knoperij (14-02-2025)
Afscheid van Ad en Fien Vlooswijk, vrijwilligers van de Zonnebloem (28-01-2025)
Lekker stamppot eten met de Zonnebloem (24-01-2025)
Geslaagd Knopentoernooi kent dezelfde winnaars (13-01-2025)
2024 recordjaar voor Stadsmuseum De Knoperij (09-01-2025)
Speculaaspoppen voor de gasten van de Zonnebloem (05-12-2024)
Echtpaar Bode-Kolfschoten 60 jaar getrouwd (21-11-2024)
Klimaatbomen 2024 geplant (19-11-2024)
Sinterklaas is weer Montfoort. (16-11-2024)
Pierre La Floraison Tardive is onze nieuwe Stadsprins (13-11-2024)
Winnaars fotowedstrijd 2024 bekend (08-11-2024)
Foto expositie Guus van Gunst: Montfoort in een ander licht (03-11-2024)
Clinic Oldstars Tafeltennis met Bettine Vriesekoop (31-10-2024)